Podstawą organizacji pracy w miejscach szczególnie niebezpiecznych, powinna być zawsze ocena i właściwa dokumentacja ryzyk występujących w związku z jej wykonywaniem. Zanim odpowiemy sobie jednak na pytanie, jak do minimum ograniczyć ryzyka występujące podczas wykonywania prac na wysokości, musimy zdać sobie sprawę, co to jest praca na wysokości, jakie niesie ze sobą zagrożenia i jaką odpowiedzialność ponoszą pracodawcy za niezapewnienie bezpieczeństwa zatrudnionym pracownikom? Następnie, mając zdefiniowaną podstawową wiedzę o zagrożeniach i konsekwencjach wypadków powstałych na skutek błędów w organizacji pracy szczególnie niebezpiecznej, jaką jest praca na wysokości, musimy dopełnić wszystkich procedur wymaganych przez przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wyposażyć pracowników w sprzęt umożliwiający wykonanie powierzonych zadań w sposób bezpieczny.

Definicja pracy na wysokości.

Z definicji pracy wykonywanej na wysokości wynika, że jest to każda praca wykonywana na podestach, platformach roboczych, drabinach i rusztowaniach oraz innych podwyższeniach, w sytuacji, gdy różnica poziomów między stanowiskiem pracy a podłożem wynosi od jednego metra wzwyż, a stanowisko pracy nie jest osłonięte ze wszystkich stron pełnymi ścianami, lub innymi konstrukcjami uniemożliwiającymi wypadnięcie pracownika poza miejsce wykonywanej pracy.

Zagrożenia wynikające z pracy wykonywanej ze zwykłych drabin.

W świetle obowiązującego prawa, praca wykonywana na wysokości zalicza się do prac szczególnie niebezpiecznych, ponieważ większość upadków z urządzeń niewyposażonych w odpowiednie oprzyrządowanie uniemożliwiające wypadnięcie pracownika poza ich obrys, kończy się urazem. Przepisy te odnoszą się szczególnie  do sprzętu używanego do wykonywania prac powyżej jednego metra od podłoża, w tym drabin, podestów i rusztowań, które nie posiadają odpowiednich barier ochronnych. W tym kontekście, urazy powstałe w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy w większości przypadków zaliczone zostają do wypadków i niosą za sobą szereg trudnych do przewidzenia konsekwencji. Oprócz strat zdrowotnych, związanych z doznanym przez pracownika urazem i konsekwencji dla jego rodziny, pracodawcy muszą się liczyć z tym, że każdy wypadek nakłada na nich szereg kosztownych i przykrych obowiązków, a także utratę reputacji zakładu.

Właściwa organizacja pracy niebezpiecznej.

Po zdefiniowaniu prac uznanych za niebezpieczne, występujących w zakładzie pracy, a w szczególności prac wykonywanych na wysokości, pracodawca musi wyznaczyć osoby, które będą prowadziły bezpośredni nadzór nad tymi pracami i przygotować je merytorycznie do tego zadania. W związku z tym konieczne jest także zaplanowanie kolejności wykonywanych zadań i przeprowadzenie analizy wymagań dotyczących bezpieczeństwa przy ich wykonywaniu. Następnie należy dokonać wyboru osób, które mają być oddelegowane do wykonania poszczególnych czynności, pamiętając o tym, że do pracy na wysokości możemy dopuścić tylko i wyłącznie pracowników do tego przygotowanych. Osoby te muszą więc zatem spełniać następujące kryteria:

• muszą mieć ukończone 18 lat.

• posiadać zaświadczenie lekarskie, o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na  wysokości.

• zostali zapoznani, z zakładowymi procedurami dotyczącymi wykonywania prac na wysokości i oceną ryzyka występującego podczas wykonywania tych prac.

• posiadają aktualne szkolenia bhp.

• przeszli instruktaż stanowiskowy w zakresie użytkowaniu sprzętu pomocnego do wykonania powierzonych im zadań, takich jak pomosty, podesty, rusztowania i podnośniki.
   

Środki ochrony indywidualnej.

W zależności, od charakteru i warunków wykonywania pracy na wysokości, należy wyposażyć pracownika w odpowiednie środki ochrony indywidualnej. Decyzję o zastosowaniu odpowiednich środków ochrony, podejmuje osoba wytypowana przez pracodawcę do prowadzenia nadzoru nad prowadzonymi pracami, po przeanalizowaniu charakteru prac do wykonania. Zaliczamy do nich, hełm ochronny oraz środki zabezpieczające przed upadkiem z wysokości, takie jak: uprzęże, systemy łączące i amortyzujące wraz z punktami zakotwienia.
 

Wykorzystywanie drabin do prowadzenia prac na wysokości.

Zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem dotyczącym wykonywania prac na wysokości, wykorzystywanie do tego celu drabin możliwe jest tylko do prac krótkotrwałych, o niskim poziomie ryzyka lub jeśli istniejące warunki, których pracodawca nie może zmienić, uniemożliwiają wykorzystanie bardziej bezpiecznego sprzętu roboczego. Jeśli jednak zaistnieje jedna z tych przyczyn i zdecydujemy się na powierzenie wykonania pracy z drabiny, powinniśmy spełnić szereg, często uciążliwych wymagań.

Ustawienie drabin musi gwarantować ich stabilność na trwałym, wykluczającym ich przemieszczenie się, podłożu, a drabiny jezdne muszą być wyposażone w skuteczny mechanizm unieruchamiania. Powinny mieć długość wystarczającą do bezpiecznego wykonania zadania, bez konieczności wychylania się pracownika. W wieloelementowych drabinach wielofunkcyjnych, należy wykluczyć także możliwość niezamierzonego przesunięcia się elementów względem siebie.

Jednak mimo zastosowania się do tych obostrzeń, jeśli tylko jest to możliwe, należy zdecydowanie unikać wykorzystywania drabin do celów innych niż tylko do tego, do czego powinny głównie służyć, czyli do pokonywania różnic wysokości.
 

Maksimum bezpieczeństwa, czyli w jaki sprzęt wyposażyć pracownika, który wykonuje pracę powyżej jednego metra od podłoża.

W związku z tym, że z definicji mówiącej o warunkach wykonywania pracy na wysokości wyłączone są przypadki, gdy miejsce wykonywania pracy jest osłonięte ze wszystkich stron ścianami z trwałych materiałów, a także, gdy użyte konstrukcje zabezpieczające skutecznie uniemożliwiają wypadnięcie pracownika poza to miejsce, należy zrobić wszystko by zabezpieczyć pracowników w sprzęt i urządzenia spełniające te wymagania. Zaliczamy do nich wszystkie bezpieczne konstrukcje aluminiowe produkowane przez Krause i Faraone wyposażone w poręcze ochronne zamontowane zgodnie z polską normą na wysokości 1,1 m od platformy na której stoi pracownik, z dodatkowymi poprzeczkami na wysokości kolan. Ponadto, platforma robocza powinna mieć zamontowane krawężniki o wysokości 15 cm, które zabezpieczają stopy pracownika i leżące na niej narzędzia. Ustawodawca nie precyzuje jakie rozwiązanie ma być zastosowane od strony wejścia na platformę roboczą, ale ma ono skutecznie chronić pracownika przed wypadnięciem.

Aluminiowe drabiny magazynowe, podesty jezdne i stacjonarne Krause oraz podnośniki Faraone, remedium na niebezpieczną pracę na wysokości.

Jeśli chcecie Państwo zapewnić pełne bezpieczeństwo Waszym pracownikom pracującym na wysokości, wyposażcie ich w najwyższej klasy sprzęt do wykonywania takich prac, wytwarzany przez liderów w produkcji drabin magazynowych, pomostów roboczych i podestów jezdnych, firmy Krause i Faraone. Są to także producenci bezpiecznych rusztowań i konstrukcji aluminiowych zaprojektowanych i wykonywanych zgodnie z wymaganiami klienta. Dopełnieniem oferty firmy Faraone w tym zakresie są także samobieżne podnośniki osobowe i towarowe. Mimo że całkowita eliminacja lub ograniczenie do minimum użytkowania drabin w zakładach pracy i na budowach, wymusza na menedżerach firm podjęcie decyzji o zakupie lub wynajmie  bezpiecznego, ale kosztownego sprzętu do wykonywania prac na wysokości, to decyzje tego rodzaju są w dzisiejszych czasach coraz bardziej nieuchronne i powodują daleko idące konsekwencje w zakresie wyeliminowania wypadków przy pracy spowodowanych upadkiem z wysokości. Każda złotówka wydana na zakup bardzo bezpiecznego, jezdnego podestu roboczego Krause, czy też drabiny magazynowej Faraone, dość szybko przynosi szefom firm wymierne korzyści w postaci oszczędności czasu pracy. Używanie przez pracowników bezpiecznych i łatwych w obsłudze, nowoczesnych, ergonomicznych konstrukcji aluminiowych, znacznie ogranicza wysiłek i nakłady pracy, ale także, dzięki poprawie komfortu pracy, zdecydowanie zwiększa ich wydajność.